Plemiona wietnamskiego regionu Sa Pa zobacz oferty

Sa Pa to miasto położone na północy Wietnamu, w prowincji Lào Cai, którego malownicze okolice należą do jednego z piękniejszych miejsc w kraju. Chłodny klimat sprzyja porostowi bujnej zieleni, zwłaszcza na kaskadach polach ryżowych, które licznie zdobią lokalne krajobrazy. Oprócz kontemplowania przyrody, w okolicach Sapy można spotkać zamieszkujące te tereny plemiona górskie, z których najliczniejszymi są: Dzao, Hmong i Tay. Każde z plemion posiada odrębną kulturę, tradycje i język. Niektóre z nich dodatkowo dzielą się na podgrupy, także różniące się między sobą.

 

Najliczniejszą grupę etniczną stanowią Hmongowie. To fascynująca grupa etnograficzna dzieląca się na kilka odrębnych społeczności, jak Hmongowie Czarni, Biali, Zieloni, Czerwoni i Kwieciści. Ich przynależności można poznać poprzez kolor ich ubioru. Stroje są wytwarzane z bawełny oraz konopi. Ich waga może osiągać nawet 10 kilogramów! Barwniki uzyskują metodami naturalnymi. Ubrania mają bardzo dużo ozdób, od kolorowych ornamentów po haftowane krzyże i doszywane pompony.

 

Hmongowie trudnią się rolnictwem, zwłaszcza uprawą ryżu na podmokłych poletkach tworzących ryżowe tarasy. Poza rolnictwem szyją i haftują ubrania, a także produkują biżuterię srebrną, która ma dla nich duże znaczenie. Świadczy bowiem o poziomie zamożności i o siłach witalnych. Produkowane wyroby są sprzedawane zasadą barteru na lokalnych targach.

 

Hmongowie posługują się własnym językiem hmong. Są wyznawcami głównie animizmu i szamanizmu. Nieliczni buddyzmu i chrześcijaństwa.

 

Wioska Hmongów składa się z małych jedno lub dwuizbowych chat, które niejednokrotnie połączone są ze zabudowaniem dla trzody chlewnej. Stawiane są na wysokości 1000 – 2000 metrów n.p.m., ale zawsze niżej od osłaniającego ich szczytu. Zbudowane są z gliny.

 

Czasami w wioskach można spotkać także szkołę, będącą obiektem dumy lokalnych mieszkańców. Lokalne plemiona charakteryzują się bardzo wysokim przyrostem naturalnym. Dlatego też po ulicach, ale także poza wioskami biega bardzo dużo beztroskich dzieci, które zdają sobie nic nie robić z rogatego bydła czy gęstych lasów, w których można się łatwo zgubić. Zawsze rozradowane i ciekawe turystów, lubiące się pochwalić poznanymi przez nich angielskimi zwrotami, typu „bye, bye”. Kobiety zwykle pierwsze dziecko rodzą przed 20 rokiem życia. Za mąż wychodzą bardzo młodo, ale to Hmongowie sami wybierają sobie partnera, z którym jeśli czują taką potrzebę, mogą się rozwieść.

 

Aby lepiej poznać Hmongów, zwłaszcza Kwiecistych, należy udać się niedzielnym porankiem na targ w miejscowości Bac Ha, do której ludność, głównie kobiety, zazwyczaj przybywają pieszo przemierzając wiele kilometrów. Targowisko w Bac Ha jest jednym z tych, które po dziś dzień zachowały swój prawdziwy charakter. Można tam spotkać kobiety ubrane w niesamowicie kolorowe suknie, handlujące rękodziełem lub wytwarzanym przez nie bimbrem na bazie ryżu. Kobiety z plemienia są niezwykle pracowitymi i zorganizowanymi osobami. Trudnią się uprawą pól ryżowych pokonując dziennie sporo kilometrów, wytwarzają ubrania, maty, kosze i inne wyroby oraz sprzedają na targach swoje dobra. Mają zatem zarówno zdolności rolnicze, produkcyjne jak i handlowe. Wszystko to w niesamowitej organizacji czasu.

 

Inną liczną podgrupą są Hmongowie Czarni, ubrani w czarne koszule, długie, czarne kamizelki i kolorowe dodatki. Kobiety z tego plemienia często można spotkać przy autokarach przywożących turystów. Nakłaniają one ich bowiem do skorzystania z noclegów.

 

Lokalni mieszkańcy są bardzo życzliwymi, gościnnymi ludźmi, chętnie wdającymi się w konwersację. Oczywiście mają w tym swój ukryty interes, jak sprzedaż pamiątek, czy zarobek na noclegu. Jednakże nie zmienia to faktu, że można liczyć na pomoc z ich strony.

 

Przebywanie z lokalną ludnością, obiad w ich domostwie czy wędrówka po górach w ich towarzystwie, to z pewnością najlepsza forma poznawania ich kultury.